بررسی ارتباط بین سرمایه اجتماعی و توانمندسازی روانشناختی کارکنان در ادارات آموزش و پرورش شهرستانهای تنکابن و رامسر

این پژوهش با هدف بررسی رابطه سرمایه اجتماعی و توانمندسازی روانشناختی کارکنان انجام گردید. متغیرهای سرمایه اجتماعی شامل مولفه های اعتماد، روابط متقابل، ارتباط، ساختار، اندازه و تنوع به عنوان متغیر مستقل و متغیرهای توانمندسازی روانشناختی با ابعاد اثرگذاری، معنی داری، شایستگی، اعتماد و خود مختاری به عنوان متغیرهای وابسته مورد توجه قرار گرفت. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش گرد آوری اطلاعات از نوع توصیفی- پیمایشی بود. از طرفی به لحاظ مطالعه روابط بین دو متغیر یک تحقیق همبستگی نیز به حساب می آید. جامعه آماری این پژوهش، کلیه کارکنان ادارات آموزش و پرورش شهرستانهای تنکابن و رامسر(108 نفر) بودند که به لحاظ محدودیت جامعه آماری، به روش سرشماری در پژوهش شرکت داده شدند. بر همین اساس بین کلیه افراد جامعه، پرسشنامه توزیع شد، که از بین پرسشنامه های برگشتی، پس از حذف پرسشنامه های ناقص، 100 پرسشنامه کامل و بدون نقص انتخاب و برای تجزیه و تحلیل مناسب تشخیص داده شد. برای گردآوری داده ها از دو پرسشنامه:1- پرسشنامه محقق ساخته سرمایه اجتماعی با ضریب آلفای کرونباخ 91% و 2- پرسشنامه استاندارد توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر با ضریب آلفای کرونباخ 87% استفاده شد. همچنین برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی(فراوانی و نمودار ستونی) و آمار استنباطی( تحلیل رگرسیون گام به گام و ضریب همبستگی پیرسون) و نیز به منظور پردازش داده ها، از نرم افزار spss استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که: 1- بین سرمایه اجتماعی و توانمندسازی روانشناختی کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد.2- بین اعتماد و توانمندسازی روانشناختی کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد.3- بین روابط متقابل و توانمندسازی روانشناختی کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد.4- بین تنوع روابط و توانمندسازی روانشناختی کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد.5- بین ساختار روابط و توانمندسازی روانشناختی کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد.6- بین نوع روابط و توانمندسازی روانشناختی کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد.7- بین اندازه روابط و توانمندسازی روانشناختی کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد. در پایان با توجه به یافته های پژوهش، پیشنهاد هایی ارائه شده است.